مجموعه اشعار و حکایات کهن و معاصر

هشتم آبان برای من یاد آور یک سه شنبه ی تلخ و خاطره غم
انگیز از دست رفتن قیصر امین پور است ، مثل یک چشم به هم زدن هشتم آبان
دیگری آمد و یکسال از آن روز گذشت .....

 ساعت هفت ونیم یا هشت ونیم بود  درست یادم نیست ، در اتوبوس
بودم و طبق معمول سر پا ، رادیوی اتوبوس روشن بود رادیو پیام و اخبارش که
هر پانزده دقیقه یکبار پخش می شود . بعد از یک ترانه ای ملایم نوبت به
اخبار رسید ؛ گوینده ی اخبار بلافاصله پس از سلام گفت : « قیصر امین پور
شاعر معاصر کشورمان بامداد امروز هشتم آبان در بیمارستان دی دارفانی
راوداع گفت .» چند قدمی به سمت جلوی اتوبوس برداشتم شاید چیز دیگری ، شاید
اشتباه شنیده باشم . همین طور هاج و واج مانده بودم . خیلی وقت بود که می
دانستم او بیمار است از همان موقع که [مجله ] ایران جوان را می خریدم و می
خواندم یادم هست ایران جوان یکروز در یکی از شماره هایش عکس بزرگی در دو
صفحه چاپ کرده بود و در صفحه ای دیگر برای او آرزوی سلامتی کرده بود .
اینقدر مبهوت و مغموم این خبر شده بودم که نفهمم این مسیر 40 دقیقه ای را
چگونه طی شد . قیصر را خیلی ها می شناختند ، خیلی ها دوست اش داشتند . او
خیلی مصاحبه نمی کرد و به خصوص هیچ گاه در تلویزیون او را ندیدیم با این
حال کتابهای او همیشه پرفروش و تاثیرگذار بودند . فوری به دوستانم با اس
ام اس خبر دادم فکر می کردم آنها باخبرند ، نوشتم که : « قیصر هم رفت » .
ولی از قرار آنها هم نمی دانستند و با خبر من خیلی ناراحت شدند .

امین پور ارتباط تنگاتنگی با بزرگان شعر و ادبیات و مویسقی
داشت . اکثر ترانه های زیبا که این سالها شنیده ایم از اصفهانی ، افتخاری
و عبداللهی متعلق به او بود . قیصر تا آنجایی که من می دانم مشکلات جسمی
اش از زمانی شروع شد که در یکی از جاده های کشور به شدت تصادف کرد ، کلیه
هایش تحت تاثیر همین تصادف مشکل پیدا می کنند . به گواه دوستانش وضع قیصر
این اواخر روز به روز بدتر می شد تا جایی که از لحاظ ظاهری او روز به روز
ضعیف تر می شد . سهیل محمودی هروقت در برنامه ی با کاروان شعر و موسیقی
یادی از او می کرد برای او آرزو ی سلامتی داشت . ساعد باقری در رادیو پیام
در آن برنامه شباهنگاهی اش هر وقت یادی از او می کرد از مردم می خواست تا
برای سلامتی اش دعا کنند . به عکس پایین توجه کنید این عکس را بارها و
بارها دیده ایم حتی یکبار دیگر خودم در همین وبلاگ گذاشته ام .

آدم های این عکس شباهت های فراوانی با هم دارند . هر سه
شاعرند . هر سه نقش بسزایی در ادبیات و شعر معاصر این مملکت دارند . سلمان
و قیصر هر دو به گونه ای فوت شدند که متاسفانه زمینه ساز مرگ آنها یک
تصادف بوده است . سید حسن حسینی و قیصر هر دو در نیمه های شب و 48 سالگی
از دنیا رفتند .هر سه هنوز برای مردن خیلی جوان بودند . واقعا چه عکس
عجیبی!

قیصر علاوه بر این که شاعر خوبی بود انسان خوبی هم بود و
واقعیت دقیقا همان بود که بسیاری از دوستان قیصر هم اذعان کرده اند بین
قیصر امین پور و شعر هایش فاصله ای نبود . او همان بود که در شعرهایش می
دیدیم و این باعث تمایز او از دیگران بود و همین بود که کتاب های او از پر
تیراژترین بود . او هیچگاه از اوج فاصله نگرفت و در اوج هم رفت . او در
آخرین ماههای عمرش " دستور زبان عشق " را منتشر کرد که تکامل یافته ی همه
ی شعرهایش بود . " دستور زبان عشق " ی که آخرین ایستگاه قطار شعر ها و
زندگی قیصر شد .

یاد و خاطره ی قیصر امین پور شاعر دردآشنای هم روزگارمان گرامی باد. با هم یکی از آخرین شعرهایش را می خوانیم :

 

شعرناگفته – آخرین دفتر قیصر امین پور « دستور زبان عشق »

 

نه !

کاری به کار عشق ندارم !

من هیچ چیز و هیچ کس را

دیگر

در این زمانه دوست ندارم

انگار

این روزگار چشم ندارد من و تو را

یک روز

خوشحال و بی ملال ببیند

زیرا

هر چیز و هر کسی را

که دوستر بداری

حتی اگر یک نخ سیگار

یا زهرمار باشد

از تو دریغ می کند ....

پس من با همه ی وجودم

خود را  زدم به مردن  

تا روزگار ، دیگر

کاری به کار من نداشته باشد

این شعر تازه را هم

ناگفته می گذارم

تا روزگار بو نبرد ....

گفتم که

کاری به کار عشق ندارم .

 

 به لینک های زیر سر بزنید دست نوشته های دوستان قیصر برای اوست :

مهمان داری سید!... - علیرضا قزوه

قیصر امین پور هم از میان ما کوچید - محمدکاظم کاظمی

داغ ، داغ است ولی داغ برادر... قیصر! – علیرضا قزوه

در سوگ قیصر - عبدالرحیم سعیدی راد

در بدرقه دوستم قیصر امین پور  - ابوالفضل زرویی نصر آباد

قیصر شعر – عبدالرحیم سعیدی راد

چشمان تو، ویرانه های تخت جمشیدند (خاطره ای از قیصر ) - ابوالفضل زرویی نصر آباد

غزلی برای قیصر - عبدالرحیم سعیدی راد

بین امین پور و شعرهایش فاصله ای نیست – سهیل محمودی

پر کشید قیصر هم... - سید ابوالقاسم حسینی(ژرفا)

برای قیصر شعر ایران  - سعید بیابانکی

قیصر هم رفت... – ابراهیم سنائی

باز هم قیصر- عبدالجبار کاکائی

چه زود پیر شدند دوستانم – علیرضا قزوه

ای مسیح مهربان زیر نام قیصرم - عبدالجبار کاکائی

تصویری از یک نامه با دستخط قیصر - علیرضا قزوه